Тишината не е решение

Роберто Беличанец нѐ напушти ненадејно. Без најава, без збогување. Поминаа три години од неговата смрт, а неговите најблиски и неговите пријатели сѐ уште не можат да ја прифатат суровата реалност на неговотo отсуство. Времето поминува, а тој сѐ повеќе ни недостига.

Беше исклучителен интелект. Сакаше разумот и емоциите да ги стави во рамнотежа. Затоа, имаше остро аналитичко око, но и истенчен сензибилитет да препознае и да реагира на најмала неправда или дискриминација.

Непоколебливо се бореше за слобода и демократија. Авторитарниот режим „го вадеше од такт“. Беше духовит и ироничен. Имаше широка, незапирлива и заразна насмевка. Сметаше дека хуморот најдобро ги разобличува и соголува тираните.

Беше и гласен затоа што, сметаше дека тишината не е решение.

Иако не е веќе со нас, Роберто е сепак, со нас. Борбата за слободна Македонија продолжува. Таа е негов аманет! 

Билјана Бејкова